ayaqyalın

ayaqyalın
sif.
1. Yalınayaq, ayağı çılpaq, ayağında heç bir şey olmayan. Ayaqyalın uşaqlar qara düşüb, çil toyuğu basmarlayıb tutdular. S. R.. // Zərf mənasında. Ayaqyalın gəzmək. – Laçın . . <uşaqların> hər ikisinin dalınca baxdı, ayaqyalın olduqlarını gördü. M. Hüs.. Sitarə ərini yuxuya verib otaqdan çıxdı və bir dəqiqə çəkmədi ki, küçədən ayaqyalın və başıaçıq qaçmağa üz qoydu. Ç.. <Uşaq> ev sahibinin qabağından qalan tör-töküntünü yeyərdi. Qışın soyuğunda ayaqyalın su daşıyardı. H. S..
2. sif. məc. Lüt, yoxsul, heç bir şeyi olmayan. Ayaqyalın qalmaq – lüt qalmaq, hər şeyi əlindən çıxmaq, var-yoxu əlindən getmək. Ayaqyalın qoymaq – var-yoxunu əlindən almaq, lüt qoymaq.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • yalvırdax — (Gədəbəy, Qazax) ayaqyalın. – Bir də yalvırdax bir oğlan çıxdı qavağıma (Qazax); – Yalvırdax nə tüşüfsüη buralara? (Gədəbəy) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • bürəhnəpa — f. ayaqyalın, yalınayaq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • mələng — f. 1) çılpaq ayaqyalın, yalınayaq; 2) sərxoş, kefli; 3) vəcdə gəlmiş, coşmuş …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • pabürəhnə — f. ayaqyalın …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • basmarlamaq — f. Birdən qaba surətdə basıb tutmaq, qamarlamaq, süpürləmək, tutmaq, sıxcalamaq. Pişik siçanı basmarladı. – Onda gördük ki, Tərlan Məşədiağanın bir yanında bibisi oğlu Əyyubu basmarlayıb, cücə kimi altına alıbdır. S. S. A.. Ayaqyalın uşaqlar qara …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • başaqçılıq — is. Biçin zamanı yerə tökülən sünbülləri yığma işi. Safo keçi kimi dabanını şaqqıldada şaqqıldada il uzunu bu obanın içində ayaqyalın gəzir, onunbunun küləşində başaqçılıq edir. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • başıaçıq — z. və sif. Başında heç bir şey olmadığı halda, papaqsız, başı örtüksüz. Başıaçıq gəzmək. – Səkkiz yaşında uşaq ikən kəndimizdə . . başıaçıq, ayaqyalın təbiətin mərhəmətli qucağında, məişətin ağır və zəhərli hallarından xəbərsiz yaşardım. S. S. A …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bayırşəhərli — sif. və is. dan. Bayırşəhərdə yaşayan. <Bayırşəhərdə yaşayanlara> ayaqyalın bayırşəhərli deyərdilər. H. S …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • cığal — sif. Oyun zamanı oyunun qaydalarını pozmağa və haqsız olduğu halda mübahisə etməyə adət etmiş adam. <Həbibə> saçı dağınıq, ayaqyalın, arıq, cılız, cığal bir uşaq idi. M. C.. Əvvəllər kənd uşaqları, «xan cığal olar» – deyə,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çamırlı — sif. Palçıqlı, lilli, lehməli, bataqlı. Görsəm çamırlı bir küçədə oynayır haçaq; Çılpaq, ayaqyalın, başaçıq bir dəcəl uşaq. A. S.. Çamırlı yerdən qalxan buxar dibsiz fəzanın dərinliklərinə uçub getdi. M. Hüs.. // Çamıra batmış …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”